“I palestruar” po, por jo i dobësuar. Në të vërtetë, pavarësisht sëmundjes së tij, ai është “në gjendje të përsosur fizike dhe patjetër në formë”.
Dhe jo i dëshpëruar, siç ishte shfaqur Bernardo Provenzano në momentin e arrestimit, por “më shumë se reaktiv, aspak agresiv, në të vërtetë, sipas mënyrës së tij, ironik”.
Matteo Messina Denaro i surprizoi ata që panë hyrjen e tij në super burgun Le Costarelle në L’Aquila, në orën 1.20 të mëngjesit të djeshëm.
Edhe pse ishte hera e parë e tij në burg, ai i lejoi vetes edhe disa shaka. Ata që, duke plotësuar fletën e të dhënave personale, e pyetën: “A ke precedentë?”, bosi sicilian, i kapur me një identitet të rremë, u buzëqeshi dhe iu përgjigj: “Deri sonte kam pasur një rekord të pastër, pastaj nuk e di çfarë ka ndodhur…”.
Ndërsa pyetjes së radhës: “Rezidenca, ku banon?”, batuta nuk mungoi nga “Kumbari”.
“Nuk kam pasur kurrë vendbanim”. Në të vërtetë “foleja” ku qëndronte ishte në pronësi të mikut të tij Andrea Bonafede. Ai nuk i është shmangur as bisedës me psikologen. Dhe më pas hoqi rrobat e tij – të gjitha ngjyrë bezhë, nga xhaketa e lëkurës, tek kapelja dhe këmisha – dhe iu nënshtrua ekzaminimit, në të cilin u shfaq i kujdesur mirë dhe pa kritika të menjëhershme.
Ai nuk kërkoi asgjë. As pajisje për palestër, as gazeta, as libra, asgjë tjetër. E në pyetjen konkrete, nëse kishte darkuar apo do të donte të hante diçka, Messina Denaro u përgjigj: “Nuk kam darkuar, nuk kam uri, por nuk më hahet asgjë. Faleminderit”.
Më pas ai u shoqërua në dhomën e tij të pritjes. Matjet e rregullta: 4 metra me tre, me banjë në qosh, krevat dhe tavolinë, të gjitha të gozhduara në dysheme, TV i mbyllur në një kuti pa akses në kanalet rajonale, për të shmangur mesazhet e koduara dhe pa aneks kuzhine.
Për arsye sigurie, soba dhe ushqimi që do të përgatitet, do të sigurohet në mëngjes dhe do të mblidhet në mbrëmje. Duke mos pasur ndërresa personale, të brendshmet e institutit iu sollën nga gardiani i institucionit.
Stafi i burgut është i prirur të specifikojë se Matteo Messina Denaro, “do të jetë një i burgosur në regjimin ‘41 bis’ si gjithë të tjerët”.
Agjentët e Grupit të Operacioneve në burgun “Le Costarelle” kanë 154 (12 gra dhe 142 burra) për të mbikëqyrur.
Një përpjekje e madhe që është rritur me kalimin e viteve, si në të gjithë Italinë: në vitin 2009 kishte 564 të burgosur në regjimin “41 bis” dhe 742 gardianë.
Tani marrëdhënia është përmbysur, me 740 të burgosur në regjimin e ashpër dhe 635 agjentë.
Vëzhgimi vështirësohet edhe nga rregulloret evropiane, të cilat, për të mbrojtur privatësinë, nuk lejojnë më ndezjen e kamerave në qeli 24 orë në ditë, duke monitoruar të arrestuarin nga distanca siç ndodhte në kohën e Riinës.
Por jo për probleme shëndetësore. Nëse gjendja e tij si pacient me kancer nuk e kërkon këtë, gardianët do të duhet të shikojnë nga korridori.
Për seancat e kimioterapisë ata do të mbështeten në spitalin San Salvatore dell’Aquila, i cili ka një departament të dedikuar për regjimin “41 bis”.
Në fakt, rreziku i dërgimit të mesazheve është real. Për këtë arsye, ata që janë nën këtë regjim, kanë të drejtën e vetëm një interviste në muaj me familjarët.
Messina Denaro është më me fat, sepse mbesa e tij, Lorenza Guttadauro (lindur nga motra e tij Rosalia dhe djali i shefit të Brancaccios, Giuseppe Guttadauro), do ta mbrojë atë në gjyq.
Aktualisht “i palestruari” është vetëm në një qeli, në një krah ku nuk ka njeri. Edhe pse në përgjithësi ligji i lejon edhe të burgosurit nën izolim të jenë të shoqëruar.
Përshtati: Gazeta “Si”
