Si vdiqën 1.000 ushtarë amerikanë në burgjet koreane pa u qëlluar nga asnjë e shtënë?
Agoni e heshtur?!
Pas luftës së SHBA kundër Koreve, gjenerali William Meyer hetoi një nga luftërat më komplekse në botë. Përafërsisht 1000 ushtarët amerikanë u kapën në këtë luftë në Kore dhe u vendosën në një kamp ku të gjitha përfitimet e burgut janë në dispozicion për sa i përket specifikimeve ndërkombëtare, ky burg ishte subjekt i ligjeve ndërkombëtare në lidhje me shërbimet e ofruara ndaj të burgosurit dhe në lidhje me të në trajtimin e tij dhe ky burg nuk ishte i kufizuar në një byzylyk të lartë, por mund të ishte përpjekur t’i shpëtonte atij.
Ushqimi, pija dhe shërbimet ishin shpesh të disponueshme dhe në këtë burg ata nuk përdorën metoda të torturës në burgjet tjera.
Sidoqoftë, raportet tregojnë se ka më shumë të vdekur në këtë burg sesa burgjet e tjera. Këto vdekje nuk ishin nga një përpjekje për të shpëtuar nga burgu, sepse të burgosurit nuk menduan të arratiseshin por u shkaktuan nga vdekja natyrore! Shumë flinin natën dhe vdisnin në mëngjes!
Edhe nëse marrëdhënia e tyre me notat e ndryshme, gradën ushtarake dhe madje marrëdhënia e tyre me të burgosurit ishte miqësore!
Ky fenomen është studiuar prej vitesh. Meyer arriti të merrte informacion dhe konkluzione:
1. Vetëm lajmet e para dhe lajmet e këqija u dërgoheshin në veshët e të burgosurve.
Lajmi i mirë u mbajt larg prej tyre.
2. Kanë urdhëruar të burgosurit të tregojnë publikisht një nga kujtimet e tyre të këqija të tradhëtisë ose zhgënjimit të një miku ose të njohuri.
3. Kushdo që spiunon shokët e burgut i jepet një shpërblim për një cigare për shembull dhe qesharake që kushdo që thyen kontrollet nuk u ndëshkua dhe u shkel nga këshillat e shokut të tyre të burgut, i cili inkurajoi të gjithë të burgosurit të spiunojnë kolegët e tyre, Ata nuk ndiheshin fajtorë për spiunazhin e tyre dhe kështu të gjithë të burgosurit janë mësuar të spiunojnë kolegët e tyre të cilët nuk paraqesin kërcënim për askënd.
Kërkimet tregojnë se këto tre teknologji ishin arsyeja që këta ushtarë u shkatërruan për vdekje:
1. Mesazhet e zgjedhura (thjesht të këqija) kanë humbur shpresën për të mbijetuar dhe për të qenë të lirë.
2. Kujtimet e tyre si tradhtia apo standardi janë publike dhe në përgjithësi ata kanë shkuar me respekt për veten dhe respekt për njerëzit përreth tyre.
3. Spiunojnë kolegët e tyre, vrasin arrogancën e tyre dhe e shohin veten si bastardë dhe klientë.
Këta tre faktorë mund të kishin eleminuar nevojën për jetë dhe qasje njerëzore në vdekjen e heshtur.
Rezultati:
* nëse dëgjojmë vetëm lajme të këqija sot
* dhe nuk e kemi menduar vetveten
* dhe nëse përpiqemi të biem mbi njëri-tjetrin jemi gjallë.
Statusi (agoni e heshtur).
Sot armiku përpiqet të zgjedhë lajmin më të keq që ne e pranojmë në mënyrë të pavetëdijshme.
Çmime të larta, rritje e papunësisë, djegia e shkollës në vend, një grup qytetarësh u vra në një aksident, … etj
Dhe kështu vërejmë se si ndonjëherë jemi krijuar dhe të panevojshëm, nuhasim veten dhe kënaqemi me të.
Na ndez në mënyrë logjike saqë tallemi me njëri-tjetrin dhe në të vërtetë tallemi me të gjithë arabët dhe tërë vendin e tyre, por ende nuk jemi shqetësuar për ato teori konspirative që ndihen si të burgosur pa burg!
Kështu që ne duhet:
1. Jo vetëm duke dëgjuar lajmet e këqija por gjithashtu duke na dhënë ne dhe njerëzit përreth nesh që shpresojmë se më e mira po vjen.
2. Të respektojmë njerëzit përreth nesh, pavarësisht nga ndryshimet në mendime dhe të bashkuar kundër armiqve.
3. Duke pasur krenari dhe energji pozitive, jo negativitet, por motiv përmes shpresës në Krijuesin e gjithësisë.
Pergatiti Baki Shala
